کمتر کسی را میتوان یافت که در یکی از شهرهای بزرگ دنیا زندگی کردهباشد و با معضل ترافیک روبرو نباشد. شاید بتوان گفت، در این روزگار، سپریکردن ساعتهای متمادی در صفهای طولانی خودرو در بزرگراهها یا پشت چراغهای قرمز، به پای ثابت زندگی روزمره بدل شده و ترافیک سنگین مهمترین عامل تعیینکننده در برنامهریزی روزانه افراد به حساب میآید.
کمتر کسی را میتوان یافت که در یکی از شهرهای بزرگ دنیا زندگی کردهباشد و با معضل ترافیک روبرو نباشد. شاید بتوان گفت، در این روزگار، سپریکردن ساعتهای متمادی در صفهای طولانی خودرو در بزرگراهها یا پشت چراغهای قرمز، به پای ثابت زندگی روزمره بدل شده و ترافیک سنگین مهمترین عامل تعیینکننده در برنامهریزی روزانه افراد به حساب میآید. با فراگیر شدن استفاده از تلفنهای همراه هوشمند، برنامهنویسان و توسعهدهندگان نیز برای یافتن راه چاره به میدان آمدند و در نتیجه اپلیکیشنهایی برای مسیریابی و مدیریت ترافیک به بازار آمدند. این نرمافزارها از سرویس جیپیاس(GPS) گوشیهای هوشمند برای مکانیابی خودرو استفاده میکردند اما برای یافتن بهترین مسیر از الگوهای ازپیشتعیینشده بهره میبردند که در بسیاری از موارد از دقت کافی برخوردار نبود. در این میان یک اپلیکیشن توانست گوی سبقت را از بقیه ربوده و به طرز شگفتانگیزی توجه کاربران زیادی را در سرتاسر جهان به خود جلب کند. «وِیز» اپلیکیشنی بود که در تعیین بهترین مسیر و در نتیجه رسیدن به مقصد در کمترین زمان ممکن زبانزد شد.
نرمافزار ویز کار خود را تحت پروژهای با عنوان «FreeMap Israel» در فلسطین اشغالی آغاز کرد و پس از موفقیت به سایر کشورها نیز گسترش پیدا کرد. شیوه کار ویز مبتنی بر جمعسپاری است و تمامی اطلاعات از قبیل نقشهها، آمار ترافیک، تصادفات، خطرات جادهای و… را بهصورت لحظهای از کاربران خود دریافت کرده و روی اپلیکیشن برای بقیه نمایش میدهد. برای مثال برای تهیه نقشه یک منطقه تنها کافیست نرمافزار را روی گوشی هوشمند باز کنید و شروع به رانندگی کنید. ویز به طور خودکار بر اساس مسیر حرکت اتومبیل اقدام به تهیه یا تکمیل نقشه میکند.
تعدادی از نرمافزارهای ایرانی هم از مدتی پیش پا در این عرصه گذاشتهاند و با همین الگو، به مسیریابی و پیشنهاد بهترین مسیر با توجه به ترافیکهای شهری میکنند که از بهترین آنها میتوان به اپلیکیشن «نشان» اشاره کرد.