در سال 2015 حدود 71 هزار پزشک در آلمان از صنعت دارویی پول دریافت کردند. انتشارات اشپیگل آنلاین و مؤسسه‌ی «اصلاح‌کننده»[1] بصورت مشترک پایگاه داده‌ای را ایجاد کرده‌اند که به شما اجازه می‌دهد مقدار دریافت پزشکان آلمانی را مشاهده کنید. این پایگاه داده مبتنی بر «شفافیت داوطلبانه»‌ی پزشکان تشکیل و منتشر شده است.

نوع محتوا تجارب داخلی و بین‌المللی
موضوع شفافیت درآمد و دارایی
بخش نظام سلامت
جغرافیا آلمان
منتشر کننده شفافیت برای ایران

این مطلب ترجمه‌ای از گزارش اشپیگل در این باره است. این گزارش را می‌توانید در پایگاه اشپیگل مطالعه کنید یا فایل PDF (حجم 1 مگابایت) آن را دریافت نمایید.

اواخر ژوئن، 54 شرکت دارویی برای اولین بار افشا کردند که چه مقدار پول به پزشکان در آلمان می‌پردازند. در سال گذشته 575 میلیون یورو به بیش از 71 هزار پزشک و اعضای گروه متخصصین مثل داروسازان و 6200 موسسه‌ی پزشکی پرداخت شده بود. حدود یک سوم این پزشکان توافق کردند که پرداخت‌های آن‌ها عمومی شوند. در یک ارزیابی داده، انتشارات اشپیگل آنلاین و مرکز تحقیقات «اصلاح‌کننده‌»[1] برای اولین بار پایگاه داده‌ای را بصورت مشترک ارائه کردند که شامل اسامی بیش از 20 هزار پزشکی بود که در سال گذشته از شرکت‌های دارویی پول دریافت کرده بودند. حالا هر کاربر اینترنتی می‌تواند پزشکان را با نام، شهر و کد پستی در این پایگاه داده جستجو کند.

پزشکان منحصر به فرد زیاد بودند

در بین دریافت‌کنندگانی که نام‌شان مشخص شده است پزشکی در Essen پیشرو است: Hans Christoph Diener که در سال گذشته بیش از 200 هزار یورو برای سخن‌رانی، دوره‌های آموزشی و دستمزد دریافت کرده است. در جایگاه دوم Jürgen Rockstroh از محققین Bonn با 148 هزار یورو دریافتی و در جایگاه سوم Michael Albrecht Nauck متخصص دیابت Bochum با 128 هزار یورو و در جایگاه چهارم Thomas Forst متخصص دیابت از Mainz با 100 هزار یورو دریافتی قرار دارند. صدرنشینی این پزشکان به معنی دریافت بیشترین مبلغ در آلمان نیست. آن‌ها تنها در صدر پزشکانی هستند که به صورت داوطلبانه در این ابتکار شرکت کرده‌اند و درنتیجه نقش مهمی در پیش‌گامی به سوی ارتقاء شفافیت دارند.

مورد ثبت‌شده‌ی دیگر مربوط به Jens Schreiber متخصص داخلی از Magdeburg است که در سال گذشته از یازده شرکت دارویی مختلف دریافتی داشته است. بیشترین پرداختی از شرکت Novartis و 24 هزار یورو بوده است. Novartis همیشه سردم‌دار پرداخت به پزشکان بوده است: این انجمن در کل 2/12 میلیون یورو در سال 2015 برای سخن‌رانی، مباحثات، آموزش و هزینه‌ی مسافرت پزشکان سرمایه‌گذاری کرده است.

پول برای مطالعات بی‌ارزش

Birgit Fischer ارائه‌ی این داده‌ها را این‌گونه تحسین کرد: «این انتشار منجر به افزایش اطلاع از همکاری بین شرکت‌های دارویی و پزشکان و پذیرش آن‌ها توسط همگان می‌شود.» او مدیر اجرایی انجمن شرکت‌های دارویی تحقیق‌محور (VfA) ، لابی Big Pharma در برلین است. وی در ادامه اضافه می‌کند: «عموم جامعه بر اساس تصاویری که به صورت عمومی در دسترس است می‌توانند بفهمند که پزشکان و شرکت‌های دارویی در سیستم مراقبت سلامت چگونه با هم کار می‌کنند.»

پرداخت‌های به اشتراک ‌گذاشته شده را در این نقشه‌ی تعاملی زیر می‌توانید بیابید:

شرکت‌های دارویی سال گذشته حدود 119 میلیون یورو برای سخن‌رانی، مشاوره، تمرین و هزینه‌های مسافرت پزشکان و اعضای گروه متخصصین پرداخت کرده‌اند. اما از این میان به طور متوسط 1646 یورو به هر پزشک رسیده است. به علاوه، 90 میلیون یورو به موسسات پزشکی مثل حامیان، موسسات خیریه و اهداکنندگان رسیده است و در مجموع 366 میلیون یورو برای مطالعات پزشکی به پزشکان، اعضای گروه متخصصین، سازمان‌ها و مؤسسات مربوط به مطالعات پزشکی اختصاص دادند.

شرکت‌ها با ارائه‌ی اطلاعات تفصیلی درمورد هزینه‌ی مطالعات مخالفت می‌کردند: Birgit Fischer از VfA می‌گوید: «ما بیش از این درمورد تحقیقات توضیح نمی‌دهیم.» «این تصمیمی است که با هم گرفته‌ایم.» البته دستمزدهای مطالعات بالینی و پرداخت‌های مربوط به نظارت‌های متنازع را از مقدار کل جدا می‌کنیم. اینجا یک پزشک برای بیمار خود دارویی را تجویز می‌کند که هم اکنون در بازار موجود است، سپس به سوالات مربوط به عوارض جانبی آن نیز پاسخ می‌دهد. مشهور است که هدف مطالعات بیش از هر چیزی این است: به پزشکان برای نسخه کردن یک دارو پول پرداخت می‌شود.

با این‌که صنعت دارویی مکرراً استدلال کرده است که در مطالعات مشاهده‌ای به تحقیق اهمیت می‌دهد، اما افرادی مانند Jürgen Windeler مدیر موسسه‌ی کیفیت و کارایی در مراقبت سلامت (IQWiG)  اثبات کرده‌اند که تنها می‌توان به آن لبخند زد! او می‌گوید«این مطالعات از نظر علمی بی‌ارزش هستند.» این مطالعات اطلاعاتی را راجع به فایده و کارایی دارو به ما می‌دهند به همین دلیل است که ما به آن‌ها نگاه نمی‌کنیم.

صرف نظر از پرداخت‌ها؟

برای مدت‌ها، کارشناسان مخالف تأثیر پرداخت‌های صنعت دارویی بر حرفه‌ی پزشکی بودند. بیشتر پزشکان معتقدند که این مسئله فسادناپذیر هستند، حتی اگر مورد حمایت صنعت قرار گیرند. امّا مطالعه‌ای افسانه‌ای از بیمارستانی در کالیفرنیا واقعیت دیگری را بیان می‌کند:

از پزشکان سوال شد آیا در انتخاب داروها تحت تأثیر نمایندگان دارویی (بازاریابان) هستند یا نه. 61 درصد گفتند که «اصلاً» تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت. سپس از از همان پزشکان سوال شد آیا می‌توانند همکاران خود را توسط نمایندگان دارویی تحت تأثیر قرار بدهند یا نه. این بار، 84 درصد بر این عقیده بودند که امکان دارد بقیه گاهی تحت تأثیر قرار بگیرند.

در آلمان Klaus Lieb نیز تأثیر پرداخت‌ها را آزمایش کرده است. او رئیس دپارتمان روان‌پزشکی در دانشگاه Mainz است و می‌گوید: «ما پزشکان نقطه‌ی کوری درباره‌ی تعارض منافع داریم، صنعت دارویی ما را دعوت می‌کند امّا معتقدیم که مستقل هستیم!»

Lieb در مجله‌ی «Plos One» مطالعه‌ای را منتشر کرده است که نشان می‌دهد پزشکانی که بارها نمایندگان دارویی را می‌پذیرند حتی داروهای بیشتری تجویز می‌کنند. «علاوه بر این، پزشکانی که در آموزش‌های مورد حمایت دارو شرکت می‌کنند، به طور متوسط داروهایی با قیمت بالاتر را نسخه می‌کنند.» همچنین پزشکان صنعت‌محور بر فایده‌ی تجویز دارو تأکید کرده‌اند و تمایل داشتند عوارض آن‌ها را دست کم بگیرند. Lieb می‌گوید «همه‌ی این یافته‌ها مجموعه‌ی خوبی از داده‌ها را به‌دست می‌دهند.»

«عمل خالص»

Lieb از این‌که تنها 29 درصد از پزشکان پذیرفتند نامشان در مطالعات مؤسسه‌ی «اصلاح‌کننده» و اشپیگل آنلاین منتشر شود اظهار تأسف می‌کند. او می‌گوید «شفافیت متفاوت است» «پس شما نمی‌توانید در سطح فردی کار زیادی انجام دهید.» Peter Sawicki مدیر سابق IQWiG که مدت زیادی برترین بازرس دارویی آلمان بود، کد شفافیت صنعت دارویی را برای عمل خالص نیز دریافت کرده است. وی می‌گوید «این (شفافیت پرداخت‌ها) روش دیگری برای پاک نشان دادن خودشان (پزشکان) به عموم جامعه است.» او همچنین تأکید کرده است که پرداخت‌های صنعت دارویی، پزشکان را به طور گسترده تحت تأثیر قرار داده است. این مسئله توسط مطالعات متعددی اثبات شده است. او می‌گوید: «بالاخره زمان آن رسیده است که نتایج این دانش را دریابیم و یک آموزش مستقل از صنعت دارو برای منطق پزشکی بیابیم. اما مشکل نبود تمایل سیاسی است.»



[1] corrective